Havza Haber Ajansı'nın bildirdiğine göre, her milletin tarihinde kadınların rolü, sosyal ve siyasi dönüşümlerde etkili bir güç olarak her zaman tanınmıştır. Tarih, kadınlar sahneye çıktığında olumlu ve belirgin dönüşümlerin yaşandığını göstermiştir.

İslam Devrimi de diğer tüm dönüşümler gibi, İran halkının, özellikle de kadınların çabaları ve fedakarlıkları sonucunda elde edilmiştir. Bu devrim, sadece siyasi sistemin değişimiyle kalmamış, aynı zamanda kadınların farklı kültürel ve sosyal alanlarda bilinçlenip katılım gösterdiği yeni bir dönemin başlangıcını da simgeler. İslam Devrimi’nin kadınlar açısından en önemli kazanımlarından biri, İranlı ve Müslüman kadına kimlik kazandırmak ve bunu toplumsal bağlamda somut bir şekilde tanımlamaktır.

İranlı kadınlar, eşsiz bir cesaret ve iradeyle erkeklerin yanında sahneye çıkmış ve eşsiz bir rol üstlenmişlerdir. Onlar yalnızca zulme karşı mücadelede cesurca durmakla kalmamış, aynı zamanda kültürel ve sosyal alanlarda da aktif bir şekilde yer almışlardır. İranlı Müslüman kadınlar, kalemleri ve dilleriyle halkın bilinçlenmesine katkıda bulunmuş, özgürlükçü düşünceleri yaymış ve eğitim ile kültürel etkinlikler düzenleyerek genç nesli mücadelelere katılmaya hazırlamışlardır. Umut ve inancı halkın kalplerinde canlı tutmuşlardır.

Bu süreçte, özgürlük ve adalet uğruna hayatlarını feda eden şehit kadınlar, bu özveri ve fedakarlığın sembolleridir. Zorluklar karşısında cesurca durarak adlarını bu toprakların tarihine kazandırmışlardır.

Bu kadınların her birinin, vatan sevgisi, insani ve İslami değerlere karşı duydukları aşk alanında bir hikayeleri vardır, bu hikayelerin gelecek nesiller tarafından tanınması ve örnek alınması gerekmektedir. Çünkü bu yolun devamı, sürekli ve bilinçli çabalar gerektirmektedir.

Fehime Seyyari, İran'ın cesur ve devrimci kadınlarından biridir ve savunma döneminde bir şehit olarak tanınmaktadır. 22 Mayıs 1960 tarihinde, dindar ve öğretmen bir ailede Tahran'da dünyaya gelmiştir.

İlkokul ve ortaokul eğitimini Tahran’da tamamladıktan sonra ailesiyle birlikte Zencan’a gitmiştir. Fehime, 1978 yılında Zencan'daki Azer Lisesi’nden Matematik-Fizik bölümünden mezun olmuş ve 1977-1978 yıllarında İslam Devrimi ile birlikte Zencan'daki Hz. Veli Asr (a.s.) Camii’nin Besici'ne (gönüllü halk birlikleri) katılmış, genç yaşta İslami ve devrimci değerler ile tanışmıştır.

Besic'de, Ayetullah el-Uzma Mişkini ve Sayın Rızvani gibi büyük dini şahsiyetlerden etkilenmiş ve dini ilimler okumak için Kum’a gitmeye karar vermiştir. İki yıl boyunca Tevhid Okulu ve Şehit Kuddusi Medresesi’nde eğitim almış; devrimden sonra ise ülkenin batısında özellikle Kürdistan'da anti-devrimci grupların varlığı nedeniyle, o bölgedeki gençlerin bilinçlendirilmesi için dini eğitim vermeye karar vermiştir.

27 Kasım 1980'de Fehime Seyyari, Baneh şehrine seyahat etti; orada doğru dini eğitim vererek o bölgenin mazlum çocuklarına bilinçlendirme konusunda adımlar atmayı hedefliyordu. Ancak 3 Aralık'ta, tebliğ amacıyla yola çıkan O'nu ve diğer iki kız öğrenciyi taşıyan araç, Divan Deresi bölgesinde saldırıya uğradı ve Fehime şehit oldu. Bedeni Zencan mezarlığına defnedildi.

Şehit Seyyari'nin Dua ve Vasiyetnamesinden Seçmeler:

"Allah'ım! Acılar ve düşünceler farklı, yaptıklarım Allah için değil ama kendim için de değil. Gerçekten yaşamımın boşa geçtiğine üzülüyorum.
Allah'ım! Ne kadar çok zillet taşıyorum, yolculuk için hazırlığım ne kadar az ve yol ne kadar uzun ve sonsuz.
Allah'ım! Sosyal konularda kendini bana beğendiğin şekilde tanıt.
Allah'ım! İyi olmayı sadece sen bana göster başkası değil.
Allah'ım! Sana ulaşmak dışında olan iyilikleri benim gözümde değersiz kıl ki onlara ulaşmak benim hedefim olmasın.
Allah'ım! Gerçek İslam'ı tanımam için bana güç ver.
Allah'ım! İyi ve kötü amellerimi değerlendirmem için bana güç ver.
Allah'ım! İçimi günahla doldurmamam için bana güç ver.
Allah'ım! Ömrümün boş geçmemesi ve iyiliklerle doldurmam için bana güç ver."

Şehit Seyyari'nin vasiyetnamesi ve duaları, O'nun inancının derinliğini ve İslam'ı doğru anlama konusundaki kaygılarını göstermektedir. O, Allah’tan gerçek dini tanıyabilmek için güç istemekte ve yaşamının günahsız geçmesi için kendisini denetlemektedir. Bu ifadeler, O'nun yüksek ruhunu ve idealistliğini yansıtarak her zaman maneviyat arayışı içinde olduğunu göstermektedir.